Ես մեծացել եմ մի միջավայրում, որտեղ ընդունված էր բարիք գործել և մոռանալ դրա մասին, որտեղ բարիք գործելը սովորական երևույթ էր՝ հաց ուտելու, ջուր խմելու նման: Մարդիկ բարիք էին գործում՝ առանց դրա մասին բարձր գոռալու և բոլորին իմաց տալու, հաճախ նույնիսկ գաղտնի էին օգնություն ստանում դրա կարիքն ունեցողները, իմացողներին արգելված էր խոսել դրա մասին, և դա անողները իրենց ո՛չ Աստված էին կարծում, ո՛չ բարերար, ո՛չ էլ արժանավոր, հակառակը, ամեն օր Աստծո առաջ խոնարհվում և ներում էին հայցում մեղքերի համար:

Ուրեմն, Ucom-ի աշխատակիցները բնակարաններում ինտերնետ-սարքը տեղադրելիս, պատի մեջ անցքերը բացում են առանց դռելի` բացառառապես պտուտակահանի և պտուտակների օգնությամբ:

Մեր կյանքում օգտագործվող այս եզրույթները որոշ առումով սահմանափակված են իրենց հոգևոր հիմքից կտրված լինելու պատճառով, իսկ հեքիաթներում ներկայացված են խորքային հիմքով և արքետիպային որակով։ Այն թյուր կարծիքը, թե չարերը միավորվում են, իսկ բարիները՝ ոչ, կեղծ է և անհիմն։ Նախ՝ եթե չարը միանում է չարին, դրանից միայն չարությունն է ավելանում, իսկ չարի ավելցուկը նոր պառակտման ու նոր չարիքների է հանգեցնում։ Ուստի նրանց միավորումը, հենց այդ հիմքի վերջավոր ու կործանարար լինելու պատճառով, վաղ թե ուշ քանդվելու է և իսպառ վերանալու։ Քանզի չարը, ինքնահռչակ լինելով, նաև ինքնակործան է։

Ոչ ոքի մոտ հարց չի՞ առաջացել՝ ինչու՞ այս իշխանությունը թշնամուն զիջում է ամեն ինչ, փոխարենը ոչինչ չի ստանում: Աթոռը պահելու բանալիներից մեկը հենց սա է:

Խրիմյան Հայրիկի հանճարեղ մտքերից մի քանիսը, որոնք առավել քան երբևէ արդիական են և պետք է դառնան կյանքի ու գործունեության կարգախոս մեր ազգի համար.

Գործերդ ո՞նց են՝ երբեմն ինձ հարցնում են: Չգիտեմ ինչ պատասխանեմ, ճշմարիտ պատասխանը անհավատալի է թվում: Ուղղակի ասում եմ՝ նորմալ:

Էն «կեղտոտ» ու «անմարդկային» Սովետի ամբողջ տարածքում ճոխ էին թատրոնները, օպերայի ու բալետի շենքերը, մշակութային օբյեկտները: Ռեստորաններն ու կաֆեները հաստատ չէին հասնի դրանց:

Ամեն ինչ շատ պարզ է՝ կա՛մ դու ծնկող ու համակերպվող տեսակ ես, կա՛մ՝ չենթարկվող ու պայքարող: Ներկայի իրականության մեջ այլ տարբերակ չկա: Կներեք, տարբերակները ես չէ, որ հորինել եմ:

Հուսահատությունը նիկոլական լինելուն հավասար մեղք է՝ հօգուտ թշնամու։

Փորձեմ վերտառության բովանդակությունը ներկայացնել հակիրճ` դաջեստի տեսքով: